przeglądy nagrzewnic olejowych kg/m? wartość opałowa: 41 500-45 000 kJ/kg (9900-10 700 kcal/kg) barwa: ciemnobrunatna do czarnej Zastosowanie: jako paliwo (z uwagi na niską cenę) do okrętowych wolnoobrotowych silników tłokowych, parowych kotłów okrętowych oraz do rozruchu energetycznych kotłów parowych jako paliwo do kotłów parowych w niektórych modelach parowozów jako paliwo do pieców przemysłowych (np. przy produkcji gipsu) surowiec do destylacji próżniowej, w celu uzyskania smarów ciekłych (olejów smarnych) i smarów stałych (np. wazeliny); pozostałością destylacji próżniowej jest asfalt ponaftowy1 surowiec do krakingu, w celu uzyskania olejów pędnych i benzyn. Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Mazut Rola ogrzewnictwa w codziennym życiu Ogrzewnictwo należy do jednej z ważniejszych dziedzin inżynierii sanitarnej. Jest to niezwykle istotna dziedzina nie tylko z punktu widzenia pojedynczego mieszkańca, ale także z globalnego punktu widzenia. Chociaż na ogół mało kto tak naprawdę zastanawia się nad tym, że wykorzystywane w ogrzewnictwie piece (olejowe czy wszelkie inne) emitują do atmosfery wiele zanieczyszczeń, które powodują nawet nakładanie olbrzymich kar finansowych na państwa. Emisja zanieczyszczeń podczas spalania paliw jest jedną z najpoważniejszych konsekwencji nieodpowiedniej gospodarki w zakresie ogrzewnictwa i dlatego rozwój tej dziedziny jest tak bardzo ważny dla ludzkości. Wymienniki ciepła - podziałZe względu na sposób przepływu ciepła wymienniki można podzielić na dwie główne grupy ? wymienniki kontaktowe (w których dochodzi do kontaktu płynów) oraz bezkontaktowe (w których płyny nie mają ze sobą kontaktu). Wymienniki bezkontaktowe można podzielić na rekuperatory (wymienniki przeponowe, z bezpośrednią wymianą ciepła), regeneratory (z pośrednią wymianą ciepła) oraz złoża fluidyzacyjne. W rekuperatorach płyny oddzielone są ścianką (przeponą), w poprzek której zachodzi wymiana ciepła. Jeżeli w wymienniku takim nie zachodzi dodatkowa generacja ciepła są to rekuperatory proste. Istnieją również rekuperatory, w których po jednej ze stron dodatkowo wytwarzane jest ciepło (np. na drodze reakcji spalania lub reakcji jądrowej). Wymienniki takie nazywają się rekuperatorami z wytwarzaniem ciepła. Przykładem takich wymienników są np. reformery lub kotły płomienicowe. Rekuperatory proste są najczęściej spotykaną odmianą wymienników w przemyśle. Należą do nich np. wymienniki płaszczowo-rurowe lub wymienniki płytowe. W regeneratorach płyny naprzemiennie przepływają tą samą drogą. Wymiana ciepła jest możliwa dzięki magazynowaniu ciepła w złożu porowatym, przez które przepływają płyny. Proces taki nie jest ciągły, ale składa się z fazy ciepłej (w której ciepło jest oddawane przez płyn ciepły) oraz fazy zimnej (w której ciepło jest oddawane do płyny zimnego). Ze względu na nieciągłość procesu oraz ograniczenia konstrukcyjne wymienniki te są rzadziej spotykane w przemyśle. W złożach fluidyzacyjnych zachodzą procesy, które są kombinacją procesów zachodzących w rekuperatorach i regeneratorach23. Złoże takie składa się ze zbiornika wypełnionego cząsteczkami ciała stałego. Na dnie zbiornika znajduje się wlot gazu, który przepływa przez zbiornik i opuszcza go na górze. Po osiągnięciu odpowiedniej prędkości przepływu gaz zaczyna unosić cząsteczki ciała stałego do góry. Cząsteczki unoszą się w zbiorniku zachowując się jak ciecz. Zbiorniki mogą być dodatkowo wyposażone w wężownicę lub płaszcz chłodzący. Ruch ciepła w takich aparatach odbywa się od cząsteczek ciała stałego (jak w regeneratorach) do gazu, a następnie poprzez ściankę płaszcza lub wężownicy (jak w rekuperatorach). Złoża fluidyzacyjne stosuje się np. w procesie zgazowania węgla, wytwarzania węgla aktywnego, suszenia, prażenia rud, krakowania i syntezy benzyny23. .Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wymiennik_ciep%C5%82a